One Time Blues Band & Friends Blues 'n Soul be-MINE Blues (Muze) (17-10-2021) report & photo credits: Freddie info club: be-MINE Blues info band: One Time Blues Band © Rootsville 2021

Wat op 27 juni ontstond als een middenvinger naar het hele Corona gebeuren kwam voor de organisatie van "be-MINE Blues" uit te groeien tot een vaste afspraak voor een aangename zondagavond in het "Muze-Café" van CC de Muze in Heusden-Zolder. Sinds het eerste optreden al hier met de Limburgse rots in de branding "Blues Lee" kan dit café telkens weer worden getransformeerd naar een heuse "be-MINE Blues Juke Joint". We waren er als eerste bij en zo leerden heel wat blues-minded volk deze juke joint kennen met als gevolg een zo goed als full house bij ieder concert. Je zou voor minder vrolijk worden. Een uitzonderlijk hoogtepunt in de reeks kwam er met "Big Joe & Phantom 309", een haast perfect eerbetoon aan Tom Waits.

Omdat "rector" Ectors wilde zien of er voor deze organisatie opvolging zou zijn waren enkele van de nazaten uitgenodigd om zo ook eens alvorens naar bed te gaan de sfeer op te komen snuiven hier in het "Muze Café".

Vroeger stond "Chilly Willy" gekend als een volwaardige blues ambi band. Na enkele decennia van Chilly Willy en uit vraag voor een affiche van een Nederlands festival werd dan deze "One Time Blues Band" maar boven de doopvond gehouden. Deze band ontstond uit restanten van Chilly Willy, Cora Lee's Blues Band en The Catsmokes. Later voegde ook Kris Rogiers aka "Reverend Hot Rod" zich bij het gezelschap en werd het "One Time" gebeuren al vlug eentje met opvolging. "Rootsville" is ontstaan uit de ideologie om kleinere clubs, fetivals en eigen bands ook in de spotlights te plaatsen wat door sommigen dan wel wordt gewaardeerd. Dus werd looking for a saturday night vandaag looking for a sunday night en zakte ik zo af naar deze "be-MINE Juke Joint" in de Limburg ;-)

Niet een frontman, maar met Cora Lee en Den Huibbe een front duo. Verder bestaat de band nog uit guitarslinger Andy Aerts, bassist Ronald Burssens, smoelschuiver Kris "Reverend" Rogiers en batteur Robert Theys aka de Bettes. Vorige vrijdag stonden ze nog van jetje te geven in "De Kroeg" in Diepenbeek, een organisatie van Ivan Jacobs van Hookrock. En "van jetje" geven daar staan den Huibbe & Co nog steeds voor bekend.

Sinds het samengaan met Coral Lee is er ook wat soul in hun blues komen sluipen en geen kat die daar nu eens aanstoot zal gaan geven. De duetten van Coral Lee en den Huibbe worden haast steevast met een muzikaal stukje theater opgevoerd en zo kunnen we op momenten zelfs spreken van Cora Lee & The Pips. Ook heel wat muzikanten waren afgezakt naar dir concert van de "One Time Blues Band" , bands als een voltallige "Bourbon Street", "Ale & Alley", de Peter van de "Suitcase Blues Band" die op Oetsloven van 2019 nog wel een positieve indruk hadden nagelaten en nog wel enkele maar die komen later nog aan bod. De "MC" voor deze "Sunday Evening Blues" is als vanouds aka "Ale" van het akoestische duo "Ale & Alley" en zo kan het feestje beginnen.

Een nummer dat bij "Chilly Willy" en ook bij deze "One Time Blues Band" haast nooit van de setlist zal verdwijnen is "Rock This House" van Jimmy Rogers uit 1959 en zo is de kop er af. Tijd ook om Cora Lee er bij te halen voor "Who's Been Talking" en een meer theatrale versie van SBW's "Help Me". Andy nam als vanouds, bescheiden als hij is, alle guitarlicks voor zijn rekening en je voelde zo dat hij zich daar goed mee in zijn vel voelde, dit luid aangemoedigd door Bourbon Street...(wordt hopelijk vervolgd).

Wanneer onze eigenste soulblues Queen, op de bandstand verschijnt transformeert het blues gedeelte naar een toevoeging van soul en komen ook Huibbe en Kris als "The Pips" terug op het voorplan. Cora Lee ontplooit zich zo als volwaardige souldiva met Janiva Magness haar "I Won't Cry". Na Lester Butler's "Commit A Crime" verschijnt met de vertolking van "Born Under A Bad Sign" wel duidelijk het beeld van Koko Taylor. Met een swingende gospel als "My Turn" wuiven deze "One Time Blues band" zo ook deel '1' van dit concert uit. Ik zou zeggen van blijven zitten 'cause the best is yet to come...

Met de start van deel 2 worden de weemoedige harten op de proef gesteld met de uitvoering van Chris Stapleton's "Tennessee Whiskey", alsof we ons zo in de "Austin City Limits" bevonden. Maar nee, gewoon in de "be-MINE Blues Juke Joint" on a sunday evening. "My Man" werd geschreven door Ronald en Coral Lee en komt de keet in stilte te omhullen. Pakkende blues van eigen bodem en met Aretha's "Chains Of Fools" is het zo weer de beurt voor een stevige dosis soul van Cora Lee & The Pips waarna ze ook terug grijpen naar een originals als "Who Is My Daddy".

Animerend kun je dit wel noemen maar ook prachtig hoe ze soul en blues in elkaar komen te verweven, om warm van te worden. Ook het talrijk opgekomen publiek is na elke song dankbaar in hun applaus. De arrangementen voor de backing vocals kwamen dan weer van Kris Rogiers die na al die tijd nog de nodige power uit zijn Mississippi Saxofoon komt te blazen.

Na een dosis Howlin' Wolf met diens "Smokestack Lightning" wordt het tijd voor de eerste gast in de persoon van Marc Steenbergen, of gewoon Marc Steen. Eén iemand die van zowat alle markten thuis is op muzikaal gebied en na een opwarming van zijn Alt-sax met het thema van "The Pink Panter" kunnen ze erin vliegen met "I Can Tell". Altijd sterk een saxofoon in een blues nummer.

Hierna begon Cora Lee aan "Cruisin'" en met Bluesboner Nico voelden we het al in onze kleine teen wat er zat aan te komen. Een tijdje cruisde Cora no alleen langsheen de "route 66" maar al vlug was er Nico om dit nummer uit het album 'Live On Stage" van The Bluesbones te vervolledigen. Op één been kan je niet staan en al vlug diepte Nico het verhaal over zijn "Whiskey Drinkin' Woman" op en dit met zijn madam in de zaal ;-). Een bluesje met alweer de extra toets van Marc's saxofoon, kiekebisj en zo stond er plots een heel beginnend verhaal van "The Bluesbones" op het podium. Saved By The Blues...

We naderden hoorbaar het einde van deze passage van de "One Time Blues Band" hier in de "be-MINE Blues Juke Joint". Met dank aan de band, Marc, Nico en The Pips voor een meer dan entertainende avond, merçi en zo cruisden wij al wang dang doodlin' stillaan naar de wagen. Aan de Bettes nog dit, tot gauw in de bezemwagen ;-)

The Pips

en de be-MINE Blues opvolging...